Oświata ma swój początek w szkółkach parafialnych

autor zdjęcia: Jakub Ostałowski

źródło: Rzeczpospolita

Po ministrze Giertychu ministrami edukacji zostawały panie związane z oświatą. To one w dużej mierze popsuły „moją" reformę i po każdej, co prawda drobnej, zmianie traciła ona swoją wewnętrzną spójność i logikę.

Rz: Pana przygoda z polityką była bardzo krótka – zaledwie trzy lata w rządzie Jerzego Buzka. Jak to się stało, że ni z tego, ni z owego, nie należąc do żadnej partii, został pan ministrem?

Mirosław Handke, minister edukacji w rządzie Jerzego Buzka: To nie było tak ni z tego, ni z owego. Od czasów studiów byłem antykomunistą, brałem udział we wszystkich protestach, począwszy od roku 1968. Gdy pojawiła się szansa na tworzenie niezależnych związków zawodowych, przystąpiłem do Komitetu Założycielskiego NSZZ Solidarność na mojej uczelni, AGH. Poznałem wtedy wielu przyszłych polityków ze środowiska akademickiego. Poza tym byłem i jestem gospodarczym liberałem i konserwatystą w warstwie światopoglądowej. Po wyborach w 1989 roku okazało się, że na takich ludzi jak ja jest spore zapotrzebowanie.

W polityce?

Nie tylko. W życiu akademickim również. A że podobno miałem charyzmę, najpierw wybrano mnie na dziekana, a po trzech latach – rektora. To było spore zaskoczenie, bo jak na rektora byłem młokosem – miałem zaledwie 46 lat. Poza tym kończyłem Uniwersytet Jagielloński, a rektorem zostałem na AGH. Wszyscy w Krakowie wiedzą, że te dwie uczelnie zawsze ze sobą rywalizowały. Jako rektor byłem współzałożycielem Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich i wtedy zaczęła się moja...